Cənnəti-ədn imiş üzün, üştə ləbin də kövsəri,
Qədrü bərat imiş saçın, xalü xətin mələkləri.
Qaliyəbu saçınla çün can ilə vüslət etmişəm,
Çini-tatarı bulmuşam ud ilə mişkü ənbəri.
Mə’dəni-ruh əgər desəm ləblərinə, əcəb degil,
Cövhəri cövhəri bilir, sən mana sor bu cövhəri.
Hüsnü cəmali-surətin qiblədir, uşbu mə’nidən
Surətinə sücud edər ay ilə şəmsi-xavəri.
Can ilə kim ki, könlünü eşqinə qılmadı vətən,
Divə müsəlləm eylədi məmləkəti-Skəndəri.
