Ray Emery nie żyje (WIDEO)

Zdobywca Pucharu Stanleya z 2013 roku Ray Emery nie żyje. Znany z bójek na lodzie i problemów z prawem poza nim były kanadyjski bramkarz utonął dziś w wieku 35 lat.

Policja w kanadyjskim mieście Hamilton potwierdziła, że były hokeista utonął ok. 6 rano miejscowego czasu w pobliżu klubu żeglarskiego znajdującego się w tym mieście, gdzie pływał ze znajomymi. Grupa osób oglądała zacumowaną łódź i postanowiła wskoczyć do wody, by popływać. Emery miał nie wypłynąć po zanurkowaniu.

- Zostaliśmy wezwani na miejsce razem ze strażą pożarną i służbami medycznymi. Niestety nasze wysiłki w okolicznych wodach nie dały pozytywnych rezultatów - poinformował lokalną gazetę "The Hamilton Spectator" inspektor miejscowej policji Marty Schulenberg. Specjalny oddział nurków policyjnych został wezwany do poszukiwania ciała mężczyzny.

Były bramkarz miał 35 lat. Urodził się w Hamilton 28 września 1982 roku. Do NHL w 2001 roku wybrał go z numerem 99 draftu klub Ottawa Senators. W jego barwach Emery zadebiutował w tej lidze i występował do sezonu 2007-08. W 2007 roku był pierwszym bramkarzem "Senatorów" w finale NHL, który drużyna ze stolicy Kanady przegrała jednak z Anaheim Ducks. Później na rok wyjechał do Rosji, gdzie występował w Atłancie Mytiszczi. Wrócił do NHL i podpisał kontrakt z Philadelphia Flyers. Rok później trafił do Anaheim Ducks, ale obie te przygody nie były dla niego udane z powodu poważnych problemów zdrowotnych.

Gdy skończył mu się kontrakt w Anaheim związał się umową z Chicago Blackhawks. W "Wietrznym Mieście" także nie był "jedynką", ale osiągnął swój największy sukces w karierze. W 2013 roku sięgnął z Blackhawks po Puchar Stanleya, choć w play-offach nie rozegrał ani jednego meczu, będąc zmiennikiem Coreya Crawforda. Jego nazwisko znalazło się jednak na trofeum, bowiem był to sezon skrócony przez lokaut i zmodyfikowano kryteria dopuszczenia nazwisk zawodników do wygrawerowania na pucharze. Emery wystąpił wówczas w 21 meczach sezonu zasadniczego. Bronił ze skutecznością 92,2 %, a średnio wpuszczał 1,94 gola na mecz. Razem z Crawfordem odebrali wówczas nagrodę im. Williama Jenningsa dla pary bramkarzy, która wpuściła najmniej goli, a sam Emery ustanowił rekord NHL zaczynając sezon od 12 zwycięstw.

Crawford później po latach opowiadał, że właśnie wtedy nauczył się od Emery'ego właściwego podejścia do meczów. - Nigdy w życiu nie widziałem bramkarza tak skupionego i gotowego do każdego meczu - mówił. - Ja byłem wtedy całkiem inny - trochę nonszalancki, zajmowałem się wieloma innymi rzeczami. Nie miałem tych stałych zwyczajów, które jemu pozwalały mentalnie przygotować się do meczu. To w jakimś sensie jest takie "oszukiwanie" siebie - skoro robisz jakieś konkretne rzeczy, to wiesz, że nadchodzi czas meczu.

Po tamtym sezonie Emery wrócił do Filadelfii, gdzie spędził jeszcze dwa lata, znów jako zmiennik pierwszego bramkarza. Później w NHL próbował jeszcze podpisywać próbne kontrakty z Tampa Bay Lightning i znów Flyers, ale więcej w tej lidze nie wystąpił. Zagrał kilka meczów w AHL i wyjechał do Niemiec, gdzie zaliczył 7 spotkań w DEL w barwach Adlera Mannheim. Po sezonie 2015-16 zakończył karierę.

Emery był znany z agresywnego stylu w bramce, ale jego kariera była znaczona ciężkimi kontuzjami. W 2010 roku zdiagnozowano u niego jałową martwicę kości. Przeszedł skomplikowaną operację, podczas której usunięto mu aż 13-centymetrowy fragment kości strzałkowej, a mimo to wrócił później do gry. Został za to dwukrotnie nominowany do nagrody im. Billa Mastertona za zaangażowanie i poświęcenie dla hokeja. Zmagał się także z ciągłymi problemami z biodrem.

W NHL rozegrał 287 meczów sezonów zasadniczych, z których wygrał 145. Bronił ze średnią skutecznością 90,6 %, a średnio wpuszczał 2,7 gola na mecz. W 16 spotkaniach nie dał się pokonać. W play-offach zagrał 39 razy, w tym 20 we wspomnianym sezonie 2006-07 dla Senators. Uzyskał 90,2 % obron oraz 2,64 goli wpuszczonych na mecz, a w 3 meczach zachował "czyste konto".

Był znany także z bardzo krewkiego charakteru zarówno na lodzie, jak i poza nim. W zawodowej karierze stoczył 9 pięściarskich pojedynków, w tym 3 w NHL. W lutym 2007 roku podczas meczu Ottawa Senators z Buffalo Sabres najpierw pobił bramkarza rywali Martina Birona, a później starł się na pięści z graczem z pola Sabres Andrew Petersem. Swoim trenerom stwarzał liczne problemy wychowawcze, a gdy grał w Senators miał się także pobić na treningu z ligowym "zabijaką" Brianem McGrattanem.

We wrześniu ubiegłego roku został zatrzymany za grożenie bronią swojej byłej narzeczonej, kanadyjskiej celebrytce Keshii Chanté, która zeznała policji, że wcześniej była przez Emery'ego wiele razy bita. Wielokrotnie był także zatrzymywany przez policję za łamanie przepisów drogowych. W czasie takich incydentów również miał być agresywny wobec policjantów i innych uczestników wypadków.